cisza przychodzi tu chwilę po północy
wylewa się z Wisły czarną wodą
otula Kępę Potocką i Gdyńskie Wybrzeże
wspina się powoli na stoki Cytadeli
budząc duchy powstańców styczniowych
niestraszne parze kochanków
łapiących chwile szczęścia

zasypia park Kaskada i plac Lelewela
mruży oczy dziewczyna z dzbanem
wśród srebrzystych klonów parku Żeromskiego
gasną światła w kawiarniach przy placu Wilsona
pusto już w Prochowni i Tęczy od Kuchni
zwolniło tętno Kalinowego Serca

jeszcze tylko na Dworcu Gdańskim
ktoś czeka nucąc Warszawę Davida Bowiego
za chwilę przyjedzie ostatni pociąg

są jakieś czary w tej miejskiej ciszy
nie umiem i nie chcę ich rozszyfrować
lubię ten moment gdy mnie kołyszą
magiczną nocą Żoliborza