wstęgi mgły muskają budynki niby dłonie kochanki
miasto nie wygląda dziś złowrogo, powietrze jest słodkie
jak piersi dojrzałej kobiety,a twoje oczy śmieją się ukradkiem.

deszcz mruczy migotliwą mantrę.wciąga szeptem:
zostań, zostań.i kotwiczę w oceanie twojej pościeli
w zakamarkach,meandrach, ustach i wargach.

na twarzach mamy noc, nagą pod płaszczem, który
roztacza i szampan jak nektar-napój bóstw,
i jesteśmy bogami w tej małej świątyni,

nie ma nikogo

nas nie ma

jest bosko, jest bosko