Głodny przepowiedni że on nam z martwych
Opuszki palców na kamieniu ale ani drgnął
Nie czuć było życia w skale

Leżał tak jak go ułożyłem Uśmiech zniknął
jakby nagle przestał wierzyć w swojego ciała
zmartwychwstanie

Aż zrobiło się żal Nie Jego ale wszystkich tych
którzy czekali

Ukryłem ciało w miękkim piasku groty Chusta
zakrywającą jego twarz pozostała
na ugniecionym piasek


Długo powtarzałem zmyślone historie bo kiedy
na początku zaczynałem od prawdy
nie wierzono i odganiano od ogniska

Dlaczego miało być inaczej niż śpiewali
o tym prorocy Tłum wiwatował
armia powróciła po zwycięskiej bitwie