Za siedmioma górami za siedmioma lasami...
byłam

powrót do tego lasu stał się konieczny
odnalazłam ją
nieczuła na piękno odwiecznej muzyki
z niecierpliwością wyczekuje
spełnienia trelowych wizji

ważne by poznała prawdę

wyrwana z leśnych korzeni
nikogo już nie słucha
jeszcze pełna ufności
z papierową gwiazdą zamiast korony
w świetlistym przybraniu
tylko patrzy jak inni tańczą

Christianie spraw proszę
by jej zieloność nie znikła
ty tu jesteś demiurgiem
nie zostawiaj samej
pozwól ułudzie królować
zanim dotknie żaru

- nie
dziś zostawię ją bez bólu

a jutro?

- jutra może nie być