dokąd tak biegnie
stłumiony głos
zapomniany czas

absolutna amnezja
doskonała pamięć

najpierw przestrzeń
zmarszczona przez fale

morze kiedy kołysze
pory roku przy brzegu

gdzieś kiedyś zapamiętane rozmowy
kiedy to było przypomniane słowa

zbiegają po schodach
w puste białe kartki
wpuszczają światło

świeci cisza jak okna
szare przez które widać

przechodzące czarne kurtki
rzucają cienie w słoneczne
niezakończone historie dni
co w nocy odpowiadają śnij