wykluła się z warkoczyków
taka krzewinka w sukience
- szeroki pas z klamrą
i biały kołnierzyk
dziewicze wszystko
tylko głos zwodniczy

niepowtarzalność
z ulicy głogowej
szmaragdowy sen
- edycja limitowana

nie musiała szukać
był wyższy i starszy o rok
mocą wiązki laserowej
rozpalała endorfiny
wpatrzony tylko w nią
nie zauważył - płomień
nie rozświetlał przyszłości

*

w tym feralnym dniu
nie pobiegł za nią
oszołomiony
nic nie rozumiał
do dziś nic nie rozumie
choć to tyle już lat

we śnie klęka przed nią
odtrąca go nogą mówiąc:
- nie ma odwrotu
za późno

*

u niej wciąż chłód
ciepło zagarnia rękoma
woli umrzeć niż nakarmić
spragnionego nieszczęśnika

słońce - jeszcze trochę -
a dotknie horyzontu

Freud też o tym pisał