dnia 02.08.2016 05:59
Piękna ta "prośba". |
dnia 02.08.2016 06:14
Przejmująco piękna prośba. Pozdrawiam:) |
dnia 02.08.2016 06:25
dobrze, że pod ręką jest jakiś Cycero, gdy wokoło już tylko nieruchome wody. Przepiękny wiersz. Ukłony, Andrzej |
dnia 02.08.2016 07:45
pięknie o sztuce tłumienia uczuć |
dnia 02.08.2016 09:02
...długonose słowa potrafią "unieruchomić" wrażeniem |
dnia 02.08.2016 09:14
Świetnie! Gdyby można było przerwać śmierć jak sen... Pozdrawiam. |
dnia 02.08.2016 14:17
Cudeńko wiersz. Pozdrawiam |
dnia 02.08.2016 17:55
Czytam ponownie z równie wielkim podziwem i zachwytem. Pozdrawiam, A |
dnia 02.08.2016 18:30
Za Madrygałem :)
:))) |
dnia 02.08.2016 20:49
No pięknie, współczesna poezja też taką być potrafi,
choć nie tak często...
Pozdrawiam i dziękuję:) |
dnia 02.08.2016 22:05
Piękny poetycki tekst :) Tylko... Ech, nic nie powiem, niech trwa jego urok...
Janusz |
dnia 02.08.2016 22:19
Prośba
Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej
Ostatni listek wstydu już dawno odrzuciłam
I najcieńsze wspomnienie sukienki także zmyłam
I choć kogoś nagiego bardziej ode mnie nagiej
Na pewno mieć nie mogłeś, zrób coś, bym uwierzyła
Zrób coś, abym otworzyć się mogła jeszcze bardziej
Już w ostatni por skóry tak dawno mi wniknąłeś
Ze nie wierzę, iż kiedyś jeszcze nie być tam mogłeś
I choć nie wierzę by mógł być ktoś bardziej otwarty
Dla ciebie niż ja jestem, zrób coś, otwórz mnie, rozbierz.
- Rafał Wojaczek - |
dnia 02.08.2016 22:41
Kazimiera Szczykutowicz - cieszę się?
Mgnienie - dziękuję bardzo:
Magrygał - serdecznie:)
kaem - dziekuję:)
Mithotym - no przypomniał o sobie Cyrano i jest tekst, jaki jest, pozdrawiam:)
silva - bardzo dziękuję:)
koma17 - brzmi groźnie:) jak coś do potłuczenia, serdecznie:)
abirecka - serdecznie pozdrawiam:)
Niepoprawna optymistka - wszystko już było, wszystko jest:)
Janusz - ale...? Dziekuje:)
Jędrzej Kuzyn - Wojaczek jako Sèvres dla tekstu? Różne konteksty, różne podmioty, różne drogi do i od sacrum. |
dnia 03.08.2016 06:26
A kiedy w końcu
cię poproszę
nim wejdziesz za próg
zdejm kalosze
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 03.08.2016 07:44
Usta i świetliki skojarzyły mi się z "Zieloną milą"...Piękny wiersz...Pozdrawiam. |
dnia 03.08.2016 10:40
Ależ skąd! Delikatnie. Miłego dnia |
dnia 03.08.2016 19:30
Piękny. I ten klimat... aż wzbiera coś w środku i unosi, i chce się czytac ponownie i tę garść świetlików podać... Przecudnie. I tu jest dla mnie w dniu dzisiejszym poezja.
Dziękuję bardzo za doznania. |
dnia 04.08.2016 09:31
Nie, żebym chciał coś zmierzyć, to nie kwestia długości, a głębokości, a jej ani szkiełkiem, ani linijką czy okiem nie ogarniesz. |
dnia 04.08.2016 09:51
szkoda Wojaczka na takie chybione porównywanie głębi;p
w dodatku lichym, łatwym tropem - po tytule |