  | 
Nawigacja | 
  | 
 
 
  | 
Wątki na Forum | 
  | 
 
 
  | 
Ostatnio dodane Wiersze | 
  | 
 
 
 | 
  | 
Wiersz - tytuł: podziękowanie | 
  | 
 
 
  | 
 "któż by nas kochał 
gdybyśmy byli nieśmiertelni?" 
 
piszę, bo właśnie opuścił mnie gniew 
i widzę, ile dałeś do stracenia 
 
wieczory w agreście, babcię na jabłoni, 
cierpliwą śmierć - taką, która pozwala się żegnać z matką 
jak z dzieckiem przed snem 
 
i całą rzekę łez za ludźmi, 
żebym nie stała się jałową doliną 
 
choć pewnie umrę nieżegnana, 
nie będzie końca powitaniom, 
a ten mężczyzna z siną brodą 
na nerwach zagra gitarowych 
i już nie pęknie żadna struna 
 
podłość, obłuda niech zostaną, 
pozbawione jutra walczą o chwilę blasku, 
trzeba im zrobić miejsce, 
byle nie rodziły się z nich kłamstwa 
ubrane w wiersz 
 
 
 
 
Dodane przez  sykomora
dnia 15.05.2016 20:23 ˇ
16 Komentarzy ·
934 Czytań ·
  
 
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Komentarze | 
  | 
 
 
  | 
dnia 15.05.2016 20:53 
Piękne. Czytałam już kilka razy i myślę, że na tym się nie skończy. Moje ulubione: strofa z "kłamstwami ubranymi w wiersz" i cierpliwa śmierć, wzrusza utwór na pewno, do rozkminienia na dzisiejszą noc. I pomyślałam sobie, że warto się starać, umrę nieżegnana, aleza to powitaniom nie będzie końca :) to mi humor poprawiło, bo właśnie mam refleksję, że chciałabym być kiedyś, przynajmniej raz pochwalona za wrażliwość. Wszystkiego najlepszego, pisz, spełniaj się, pozdrawiam, będę wpadała. | 
 
dnia 15.05.2016 22:50 
Właśnie kiedy opuszcza nas gniew, cóż bardziej pozytywnego można napisać w wierszu? Może to początek czegoś dobrego? | 
 
dnia 16.05.2016 05:24 
...nie tą razą | 
 
dnia 16.05.2016 06:10 
Nie jest potrzebne sztuczne pożegnanie, 
gdy siwa broda na powitanie  wychodzi, 
Ważna jest pamięć i jej ciepłe  trwanie, 
także poezja, która to również rodzi. 
 
Obłuda i kłamstwo z jednej są rodziny 
wiersz też niekiedy z tego korzysta, 
bo zawsze są tego jakieś inne przyczyny, 
choćby takie, że pisze to maturzysta. 
 
Który jeszcze nie musi ciepło wspominać 
mamusi, babci, ni krzewów agrestu, 
kiedy swe dorosłe życie musi zaczynać 
od wyrażania swego na ulicy protestu.  
 
Dopisek ten, jest tylko podkreśleniem 
roli poezji w kształtowaniu wrażliwości, 
w której niebagatelnym jest znaczeniem 
oddanie prawdzie także roli sprawiedliwości 
 
We mnie wiersz PODZIĘKOWANIE wywołał 
porannych moich myśli duże poruszenie, 
bym nie pozostał tylko jałową doliną 
lecz podkreślił jego dla czytelników znaczenie. 
 
Ciepło pozdrawiam artystkę słowa 
i czekam na następne wiersze, 
co się rozumie "zawsze i od nowa", 
albo czekam na jeszcze, jeszcze... | 
 
dnia 16.05.2016 06:41 
piękne motto, że o reszcie nie wspomnę, szczególnie pierwsze dwa i ostatnie dwa wersy 
serdecznie | 
 
dnia 16.05.2016 06:54 
Bardzo, ale to bardzo podobają mi się trzy pierwsze cząstki i motto:) Pozdrawiam:) | 
 
dnia 16.05.2016 07:29 
dla mnie ok. w całości. | 
 
dnia 16.05.2016 10:14 
Mądrze i ciekawie, ale ostatnia z wyjątkiem puenty nie podoba mi się. Wybieram babcię na jabłoni, bo ostatnio czytam M. Niziurskiego, który napisał o babci na hulajnodze. Pozdrawiam. | 
 
dnia 16.05.2016 11:23 
Komu z nas chciałoby się pisać wiersze, lub robić cokolwiek będąc nieśmiertelnym. Pozdrawiam. | 
 
dnia 16.05.2016 12:07 
Też dziękuję najserdeczniej! Za wiersz :) | 
 
dnia 16.05.2016 16:18 
w ogóle nieśmiertelność jest mocno przereklamowana. 
pozbawiła by nas wyjątkowości. 
której nie brak w tym wierszu. | 
 
dnia 16.05.2016 18:58 
Mnie się  wiersz podoba w całości, ale cząstka z babcią na jabłoni 
najbardziej, jest taka ciepła. 
Pozdrawiam serdecznie:) | 
 
dnia 16.05.2016 21:27 
Unikam obecnie pewnych słów, bo wtedy ulegam złudzeniu, że ona nie istnieje. I jest to złudzenie chwilowo bezpieczne dla psychiki. Ty, przeciwnie, używasz ich w wierszach często, burząc ową ułudę, ale czynisz to tak, że poddaję się bez protestu, a nawet ponownie oswajam. Gdybyśmy wszyscy byli nieśmiertelni, może jednak bylibyśmy kochani, ponieważ zachowując młode ciało, zdążylibyśmy zmądrzeć i wypięknieć wewnętrznie. Przypomniał mi się nieśmiertelny Christopher Lambert, samotny jak bohaterka wiersza, oboje kochani, ale krótko, bo jak długo może żyć człowiek w porównaniu z nieśmiertelną istotą? | 
 
dnia 18.05.2016 06:52 
Za dar wolnej woli  
dźwięki Panie Boże 
mądrze z niej korzystać  
któż mi dopomoże 
 
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊. | 
 
dnia 18.05.2016 18:27 
Dziękuję wszystkim Czytelnikom, pozdrawiam serdecznie:) | 
 
dnia 18.05.2016 19:35 
Jak zawsze u Ciebie jest co poczytać. Serdecznie :) | 
 
 
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Dodaj komentarz | 
  | 
 
 
  | 
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
 | 
  | 
Pajacyk | 
  | 
 
 
  | 
Logowanie | 
  | 
 
 
  | 
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. 
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij  TUTAJ.
  
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
  | 
Aktualności | 
  | 
 
 
  | 
Użytkownicy | 
  | 
 
 
  | 
  Gości Online: 12 
Brak Użytkowników Online 
   Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 
  Nieaktywowani Użytkownicy: 0 
  Najnowszy Użytkownik: chimi
 | 
  | 
 
  | 
  | 
  | 
 
 
 |