Ojczyzno moja

  



Wierzę w ciebie jak w Boga.  
Choć Bruksela nas zawlecze  
Niechaj każdy nam zazdrości  
My bronimy praw człowieka!  
My bronimy praw wolności!  


I zabłysną złote świty  
Prawdy, męstwa, zgody;  
I nauczą się narody  
RZECZYPOSPOLITEJ  


Tej rycerskiej i ofiarnej:  
Wszystkich razem cnót wyrazu  
Wiary, nauki, miru  
Od murzyńskiej ziemi czarnej  
Poprzez Unię do Kaukazu,  
Od Kaukazu do Sybiru  
Promieniować w wszechświat kresy
  

Prawdy słońca niespożytej  
Tej ostoi , męstwa, zgody;  
I nauczą się narody  
RZECZYPOSPOLITEJ!!
  

Co dziś śpiewa wielkie czyny;  
Takiej ludzkiej i ofiarnej:  
Od ojczystych wód imbiru  
Od murzyńskiej ziemi czarnej  
Poprzez Unię do Sybiru.
  

Wszystkie prawo ludzkie, nasze  
Poprzez Unię i Syberię  
Cały glob opasze.  
I obejmie jasność słońca!  


Bo to będzie opus Dei  
Co wynika z prawa bytu  
I Boskiego istnień szczytu!  
Z przeznaczenia i nadziei  
I wieczystym laurem trąca!  


Jest pomostem nieba z ziemią,  
Bo wartości które drzemią,  
Bo natura w takim stanie  
Jest naturą ZMARTWYCHWSTANIA!



 



Ag.

(Parafraza utworu nieznanego mi autora z XIX wieku)