na Kurwiej Górce miedź brzęczy
a nasze twarze
nachylają się coraz bardziej
nad blatem stołu
niecodziennych spotkań
( jak ruiny domu nad Odrą
przy którym zatrzymałem się
wyszabrować
dla siebie nowe życie )
szczekam
na karawanę pustych dni
patrząc jak nad horyzontem
huśtają słońce
na pohybel satrapie
nadszedł czas
na historie obowiązkowe
słyszane po stokroć
alibi na szczęście
w przededniu Epifanii