DEAR March, come in!
How glad I am!
I looked for you before.
Put down your hat;
You must have walked;
How out of breath you are!
Dear March, how are you?
And the rest?
Did you leave Nature well?
Oh, March, come right upstairs with me,
I have so much to tell!

I got your letter, and the bird;
The maples never knew
That you were coming; I declare,
How red their faces grew!
But, March, forgive me;
And all those hills
You left for me to hue;
There was no purple suitable,
You took it all with you.

Who knocks? That April!
Lock the door!
I will not be pursued!
He stayed away a year, to call
When I am occupied.
But trifles look so trivial
As soon as you have come,
That blame is just as dear as praise
And praise as mere as blame.

=======================================

WEJDŹ drogi Marcu!
Jak mi miło!
Już dawno cię wyglądam.
Zdejmij kapelusz -
Długo szedłeś -
Zdyszałeś się jak widzę!
Jakże się masz mój drogi?
Co u ciebie?
Czy o Naturę dbałeś?
Wejdźmy na górę, teraz w prawo,
Będę opowiadała!


Dostałam ptaka i twój list;
Nie wpadły na to klony,
Że już nadchodzisz - rzekłam im,
Że ładnie im w czerwonym!
Lecz musisz mi wybaczyć -
I wszystkim tamtym wzgórzom.
Kolor, który nam darowałeś;
Nie wydał nam się tak stosowny,
Jak te, które zabrałeś.


Kto tam? To Kwiecień!
Zamknij drzwi!
Będę niedostępna!
Nie było go przez rok, a chce
Gadać, gdym zajęta.
Banalnie to wygląda - wiem
Lecz odkąd ciebie widzę,
Zamiast się wstydzić, czuję dumę,
a dumy się zwyczajnie wstydzę.