dnia 20.02.2016 22:57
A dokąd poprowadzą schody
bez szczebli
wywiedzione
z powietrza
Serdecznie :))) Piękna wyobraźnia zasiedlona pustką :))) |
dnia 21.02.2016 08:03
Tyle emocji, tyle wspomnień... Dziękuję, lirze. |
dnia 21.02.2016 08:57
Przypomina mi się Król Jaszczurów.
Bardzo dobre pisanie.
Pozdrawiam:) |
dnia 21.02.2016 09:16
:):)
Każdy ma takie swoje drzwi.
Jak zwykle czytam z przyjemnością.
O. |
dnia 21.02.2016 09:48
czarodziejsko. mam z tym tekstem problem, bo czarodziejsko... |
dnia 21.02.2016 09:59
szeptem pisany wiersz, szeptem przeczytany, podoba się. |
dnia 21.02.2016 10:59
Po tym, co było, zostaje cisza tak wielka, że pomieści wszystko... Pozdrawiam. |
dnia 21.02.2016 14:58
Mało słów, a mnóstwo emocji, chyba każdy znajdzie tam cząstkę siebie. Pozdrawiam |
dnia 21.02.2016 15:18
Stare drzwi na strychu
oparte o ścianę
za nimi okna wspomnień
wciąż pootwierane
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊. |
dnia 21.02.2016 17:10
Może to i dobrze, że nie ma gdzie usiąść, bo można by się zbyt długo przed tymi drzwiami zasiedzieć, kontemplując przeszłość. A tak, gdy natrafimy na nie wzrokiem na strychu, otworzymy je, zdejmiemy buty, zagościmy i wrócimy do teraźniejszości. Pozdrawiam. |
dnia 21.02.2016 18:18
oni też tęsknią? |
dnia 21.02.2016 18:43
Podziwiam zawsze, gdy widzę, jak tak małą ilością słów powiedziane jest coś konkretnego.
pozdrawiam |
dnia 21.02.2016 19:20
Im mniej słów, tym więcej przestrzeni w wierszu dla odbiorcy... dla mnie. Korzystam skwapliwie. Pozdrawiam |
dnia 21.02.2016 19:55
z szacunku na boso...przed dobrem i mądrością Dobrych i Mądrych ludzi z przeszłości czy historii rodziny... |
dnia 21.02.2016 23:34
Buty zdejmuję. :) |
dnia 22.02.2016 11:16
Czytałem stojąc:), ujmuje. Serdeczności. |
dnia 22.02.2016 15:22
Dziękuję i pozdrawiam,lir |
dnia 22.02.2016 18:50
Małe bywa wielkie. Świetna gra słów. |
dnia 22.02.2016 20:43
hmm.... dziwne jest to Twoje zachowanie z tymi drzwiami ..... ciekawy przypadek
:) |
dnia 23.02.2016 21:13
Tyle lat... i wciąż w formie! |