dnia 08.02.2016 10:01
I harmonijka gdy mi smutno zagra
przewijam starca i jego brzemiona
tęsknię ojczyzny wspomnienie jak zadra
pamięć wciąż żyje chociaż ciało kona
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 08.02.2016 10:10
Piękne, od uroczego tytułu, po ostatni wers. Zaczytałem się i ...zamyśliłem.
Serdecznie pozdrawiam i czekam na jeszcze. |
dnia 08.02.2016 10:51
Ciekawy obrazek dzisiaj przedstawiłeś, dwubiegunowy. Pozdrawiam:) |
dnia 08.02.2016 11:43
Piękna klamra z przebiśniegów i ciekawa treść. Pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 12:54
Urocza pierwsza zwrotka, z której niewymagające przebiśniegi przeskakują do rączki dziecka w finałowych wersach. Symbol niewinności. Historia, krępująca myśli opiekunki żołnierza, została tu ciekawie opisana: Stoję pomiędzy jak słup telegraficzny oplątany drutami. Czy na półce stoją książki niekrępujące myśli dziecka, które nauczy się czytać (pierwsza i trzecia), to już pytanie dyskusyjne. Według mnie bardzo dobrze napisany wiersz. Pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 13:20
Świetny wiersz |
dnia 08.02.2016 13:35
Ciekawa i prawdziwa historia, ładnie spięta klamrą odradzającej się przyrody :) Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 08.02.2016 13:46
Za Poprzednikami nad wyraz zachwycona :))) |
dnia 08.02.2016 15:34
Piękny wierz, spięty klamrą, ogromnie mi się podoba.
Pozdrawiam :) |
dnia 08.02.2016 15:55
Piękne |
dnia 08.02.2016 16:16
Bardzo mi sie podoba. Połączenie dwóch czasów, miejsc i sytuacji, które
stawiają pytania. Przebisniegi - cudownie.
świetny wiersz. |
dnia 08.02.2016 18:40
dojrzeć to, co pomiędzy, to rola poezji, dobry tekst |
dnia 08.02.2016 18:48
jakby nie bylo jestesmy na "Poezja polska" i tu ten wiersz pasuje! czyta sie jednym tchem a potem drugim .... dziekuje za liryczne uniesienie:)) pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 19:55
Sorry - literówka, wiersz, oczywiście:) |
dnia 08.02.2016 19:55
Alfred - dziękuję za chwile z wierszem, pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 19:58
kurtad41 - dziękuję za pochwałę wiersza (i tytułu), a najbardziej za ostatnie trzy słowa komentarza. Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:00
PaULA - dziękuję za wnikliwe czytanie. Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:04
silva - dziękuję, przyznam, że zaciekawić czytelnika trudno, chyba coś mi w tym kierunku wyszło. Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:07
Irena Michalska - dziękuję za obszerny komentarz i ocenę. Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:11
potrzaskane zwierciadło - jakże cenny jest dla mnie Twój komentarz, dziękuję i pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:15
mgnienie - zgadza się, historia jest prawdziwa, a przyroda odradzając się ma magiczną moc. Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:18
abirecka - jak miło, że i Pani chwali, to dla mnie ważne, serdecznie dziękuję, pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 20:25
Niepoprawna optymistka - za to, że ogromnie Ci się podoba, wybaczam wszystkie literówki, jakiekolwiek Ci się przydarzą. ;-) A Ty mi moje, zgoda? Dziękuję za komentarz i pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:26
Jolanta Z - dziękuję i pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:36
Milianna - rosnę z Twoja pochwałą, trafnie odczytujesz wiersz. Dziekuję i pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 20:43
adaszewski - masz rację, co do roli poezji. Jakże się cieszę z Twojego uznania! I przekornie mam ochotę zapytać, czy naprawdę tak uważasz. ;-) Dziękuję i pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 20:49
Irena Kliche - stwierdzenie, że mój wiersz tu na portalu pasuje, to dla mnie wyróżnienie. Bardzo dziękuję i pozdrawiam. |
dnia 08.02.2016 21:21
Takich wierszy nie pisze się przypadkiem, ani od święta,
Codzienne stawianie mostów między górami i dolinami jest mozolnym aktem myśli oraz budowniczego.
Stoję pomiędzy jak słup telegraficzny oplątany drutami
z ciężkim Gott mit uns krępującym myśli. - perła
Gratuluję i podziwiam, z uniżeniem |
dnia 08.02.2016 21:36
Ooo - bardzo dziękuję za gratulacje. Aż kraśnieję z zadowolenia. :-) Pozdrawiam |
dnia 08.02.2016 22:12
Z przyjemnością przeczytałam, szczególnie ostatnie 7 wersów - bardzo.
Pozdrawiam. |
dnia 09.02.2016 05:06
naprawdę |
dnia 09.02.2016 09:38
otulona - Bardzo dziękuję za poświęcony mi czas, cieszy mnie Twój komentarz. Pozdrawiam |
dnia 09.02.2016 09:46
adaszewski - Dzięki, z Twoich naprawdę może zdoła urosnąć jakiś tomik. |
dnia 10.02.2016 13:20
bardzo ciekawe porównanie...starego Mozarta i dziecka, jakim był...i Mateuszka teraz żyjącego... |