z papierowych torebek układam zodiaki
każde miejsce ma swoją konstelację
w centrum poznania na dachach wieżowców
koty skaczą z wysokości
nikt na winogradach nie zabija się tak jak one

jest rzeka w której odbijają się gwiazdy
jej początku i końca strzegą duchy w maskach
nosisz spodnie dresowe i adidasy
w kieszeni żelazny kamień który cię chroni
nocą ukrywam się w starych gazetach

rzucanie zaklęć jest jak mielenie kawy
krzyczę i gestykuluję na placu mickiewicza
tak oto upadały pradawne miasta
słuchają wróble które nie znają języka