znów przeszliśmy ponad światem - ten slogan przytwierdza
uszy do muru. niski ton podlega sercu, dalej światła
galaktyk spod sąsiednich drzwi. to stamtąd wiara, że

nie ma, nie może być twój gest chrystusowy, nikt nie uwierzy,
że palec wskazuje błękit albo dalej. więc

złożymy dziś kwiaty na grobie Goździkowej. umarłe reklamy
wrócą do ust idiotów. nam ubędzie złych groszy z kieszeni,
niech trafią w splot słoneczny parafiańszczyzny.

*
przetrwaliśmy nasze drugie zaćmienie słońca jak zwykle nieobecni
wobec siebie. przekreśleni odległością zaczynamy od nowa.