Kolejny samotny dźwięk
nakłada się na to, co już oswojone.
Nie chciałbym być kotem za drzwiami;
zdaje się wszystko słyszeć,
drżenie i ciepło bijące od naszych ciał.

Wiersz pisze się na odwrocie starego,
niektóre słowa podają się za siebie,
puste miejsca zapełniają się
w milczeniu. Kot płacze jak dziecko;
podrzucone przeznaczenie.