Jak to wspaniale jest urządzone,
Lądy i wody, krągłości wzniesień.
Nadprzyrodzoną ręką stworzone,
Zima i wiosna, lato i jesień.

Kiedy deszcz pada życie rozkwita,
Gdy słońce świeci, świat jest radosny.
Ale gdy zima do nas zawita,
Wszystko się chowa czekając wiosny.

Dlaczego tak się w przyrodzie dzieje,
Że równowaga jest zachowana.
Bo gdy na przykład długo deszcz leje,
O dni słoneczne prosimy Pana.

Kiedy zaś słońce zbyt mocno grzeje,
Cień i ochłoda jest w wielkiej cenie.
Życie wysycha, źle się z nim dzieje,
Dżdżu wypatruje by dał wytchnienie.

Jeśli jest zima i śnieżek prószy,
Uradowane są wszystkie dzieci.
Gdy go za dużo myślisz w swej duszy,
Kiedy znów słonko mocniej zaświeci.

Ta równowaga jest przemyślana,
Więc sobie sprawę z tego zdawajcie.
Jest wielkim dziełem Naszego Pana,
I Stworzyciela nie poprawiajcie!