poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 17.05.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Chimeryków c.d.
FRASZKI
"Na początku było sł...
Monodramy
,, limeryki"
Co to jest poezja?
EKSPERYMENTY
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Ostatnio dodane Wiersze
Wyjdź
Szczęście i Krem
Stasiowe wiersze
Liczebniki
Procesja Fatimska
Przypisani do mroku
Z punktu rosy
pośrodku ściany
Kocham
wczoraj albo dzień po
Wiersz - tytuł: bezpowroty
kiedy będę już ptakiem pozwól mi odlecieć
(ludzie zawsze zmieniają się w wędrowne ptaki)
najzwyczajniej - bocianio, żurawio lub gęsio

o cumulus zahaczyć, rozciąć czerń skrzydłami,
przywitać się z twardowskim. na zapleczu nowiu
wypić piwo (tak duszkiem) i puszkę zostawić

gdzieś na pasie oriona dla zbieraczy złomu
co przede mną czy po mnie - ale już ptakami.
i że tęcza jest tylko złudzeniem - przekonać

tę wrodzoną naiwność. wiesz? miłość potrafi
mrok przeczekać. kolory wtapiają się w pamięć -
nasycone, jak niebo z letnich fotografii

książkę - do góry grzbietem (na niedoczytanej
stronie z zagiętym rogiem) odłóż, wiatr dośpiewa
resztę, nim cię poniesie, nim ptakiem się staniesz.

Dodane przez zorianna dnia 09.11.2013 23:45 ˇ 16 Komentarzy · 905 Czytań · Drukuj
Komentarze
haiker dnia 10.11.2013 09:13
Za długi start, żurawie mają nawet krótsze. Może pierwsza pierwszej i od razu do Oriona? Lub wpleć gdzieś to piwo (koniecznie duszkiem, Twardowskiego możesz pominąć).
Świetna czwarta, do tego stopnia mówiąca wszystko, że warto niemal ją uczynić wierszem, z małym uzupełnieniem ostatnią, ale już bez fragmentu od "wiatr dośpiewa...", bo jest nędzne poetycko.
no_name dnia 10.11.2013 09:49
za tytuł i zbieraczy złomu dałabym się pokroić ;)
Raduga dnia 10.11.2013 11:16
dziekuje za ten wiersz,zafundowal mi wzruszenie,jest bezpretensjonalny i szczeryr30;jak letnie wspomnienie
JagodA dnia 10.11.2013 11:19
Ależ piękny.
Duszkiem przeczytałam; za rogi daję sobie po łapach
ale na nic to.

Dzięki wielkie za chwilę z poezją.
Pozdrawiam serdecznie :)
Irena Kliche dnia 10.11.2013 15:17
Taki na czasie, z tym odlotem ptakow. przeczytalam z przyjemnoscia a piwko duszkiem tez juz dzis wypilam /puszka wysortowana:))/ Pozdrawiam
zorianna dnia 10.11.2013 15:20
haiker -
dzieki wielkie za wizytę :)
a widziałeś jak startują żurawie? i w którym momencie zaczynają klangorzyć?
w kwestii śpiewu wiatru - to chyba takie moje zboczenie - sama gram więc wszędzie słyszę muzykę...wszystko śpiewa - wiatr, deszcz, śnieg pod stopami, gdy na dworze minus dwadzieścia ;)
no ale...nie mówię, że jeszcze nie pozmieniam tego czy owego w tekście;

no_name -
miło, że zajrzałaś, dziękuję... ale nie dawaj sie tak łatwo ciąć - wiesz - trochę z egoistycznych pobudek to mówię - szkoda mi stracić czytelnika ;))

Raduga -
to ja dziękuję za odwiedziny, cała przyjemność po mojej stronie :)

JagodA -
jak miło Cię widzieć :)) dzięki za poczytanie, i cieszę się, że się podoba :)
co do rogów - tu zdrowy rozsadek na nic... to chyba nałóg:)

pozdrawiam wszystkich ciepło
zorianna dnia 10.11.2013 15:23
Irena Kliche -
bardzo mi miło, że przypadł do gustu, dziękuję... ja dopiero się zastanawiam nad piwkiem ;) pozdrowiania
Ewa Włodek dnia 10.11.2013 21:37
ptak - między innymi uniwersalny symbol ludzkiej duszy, odlatujący ptak symbolizuje duszę, która uleciała po śmierci. I w tym kontekście czytam Twój wiersz, tym bardziej, ze masz w nim także inne tak zwane symbole przejścia, choćby - tęczę. Sugestię sensu widzę tez w tytule i poincie, które tworzą klamrę...Wiersz w moim guście, tak pod względem treści, jak i formy. Pozdrawiam serdecznie, Ewa
aleksanderulissestor dnia 10.11.2013 21:56
-:))))

no to hop w szklankę piwa
ładny kawałek starannie sfastrygowany z ciepłych poetyckich metafor tam w górze zimno jak cholera i piwo zamarzłoby migiem
pozdrawiam -:))
wiese dnia 11.11.2013 00:35
znam takich, o nich wiem,
że w kiwi zmienią się
:) i niechaj fruną, lecą, lecą

kiedy będziesz już ptakiem pozwolę odlecieć
chociaż może się zdarzyć że znowu zapragnę
nieupierzonych dotknąć ramion nagich w lecie
...

ósmy wers odstaje i oszukuje;
w drugim - pośredniówkowe się staje się za mocne,
właśnie ze względu na lokalizację;
nim ptakiem się staniesz --> nim się ptakiem staniesz-
chyba wiesz dlaczego?

zorianno ? kto Ci dał taaakie skrzydła ? :)

hey
mgnienie dnia 11.11.2013 09:01
Piękny, wzruszający wiersz...płynie jak melodia..i to odwieczne marzenie o wzniesieniu się ponad..i żegnaniu..
Wracam do niego. Pozdrwiam serdecznie:)
zorianna dnia 11.11.2013 09:48
Ewo -
jak zawsze - miło Cię gościć i czytać pozostawione słowa;
dziękuję bardzo :)

aleksanderulissestor -
dzięki, że zajrzałeś :)
a może tam mają jakieś specjalne piwo?
albo chociaż tajną strefę ogrzewaną hehe pozdrawiam

wiese -
kiwi? ech, więc daleko nie polecą...okrutne to :)

piórka zawsze mozna oskubać, tylko, że trochę z tym zabawy ;))

mówisz, że ósmy oszukuje?
chodzi o gramatycznie ukryte są, stali się tudzież zostali? :)
z premedytacją to zrobiłam - jakoś tak mi sie spodobało... ale może faktycznie powinnam pomyśleć nad zmianą;

co do lokalizacji się - kilka razy ją zmieniałam ;)
wygląda na to, że najlepsza jest pierwsza myśl

widzisz u mnie skrzydła? uff, najgorsze - zostać nielotem
dzięki serdeczne :)

mgnienie -
dziękuję za poczytanie i cieszę się, że znalazłaś tu coś dla siebie;
pozdrawiam ciepło :)
Megan dnia 11.11.2013 17:37
Twój wiersz jest i jak muzyka i jak latanie. Wielka przyjemność go poczytać.
kozienski8 dnia 11.11.2013 20:47
Porządny kawałek poezji, warto było wstąpić
mag_nath dnia 11.11.2013 22:09
Ooooo, ptasio-galaktyczne przestrzenie. Udał Ci się ten wiersz, zorianno!

To jest fantastyczne: puszkę zostawić gdzieś na pasie oriona dla zbieraczy złomu i wędruje do mojej kolekcji perełek poetyckich. :)
zorianna dnia 12.11.2013 08:19
Megan -
bardzo dziękuję za poczytanie :)

kozienski8 -
bardzo się cieszę, że tak to odbierasz, dzięki :)

mag_nath -
dzięki serdeczne, miło, że się podoba :)

pozdrowienia
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 2
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 438
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: Notopech

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

67271113 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005