Uwiązłeś hakerze w wiązadle sznurów,
którymi okutałeś własną matkę,
teraz wyjesz z nadmiaru duszności,
uważaj, grdyka płonie od żaru wiązadła,
popatrz, tamci już tańczą bez ciebie,
ale enter odpalił, dokończ swoje dzieło,
zwiąż ostatnią nutę pojednania,
nim rozpuścisz warkocz pokaźnego liczydła.
Nie zapomnij o sznurowadłach,
wtedy przydały ci się do usidlenia tej jedynej,
dziś sam siebie zniszczyłeś,
zioniesz nienawiścią, samobójczy węźle,
szkoda tylko, że nie czujesz, że gnijesz.