Woda płynie, jest strumieniem,
niebieskim spojrzeniem.
Skalna szczelina przymyka oko,
zwiało chmury.
Pireneje wbijają się w kark.
Spojrzenie, choć raz sen słodki przypłynie.

Jeden, rytm do tańca, canacan, Hotel California.
Sandra samotna przystań.
Miłość, wyczekiwanie, pamięć, żar.

Sześćdziesiąty dziewiąty przystanek,
stół, szampan, kieliszki,
wino spływa z warg.
Nie ma miejsca.

Turkocze silnik, cichy głos.
Czerwcowe słońce patrzy,
Sandra wyjechała, zostawiła sen.