Aureola wkrótce strzeli wam do głów,
jesteście układni, grzeczni - istny wzór.
Wieczorki, recenzenci, potok słów,
palpitacje przed czytaniem, co za ból.

Jak troskliwie wokół swych krążycie spraw;
klub was ceni, koleś lubi, jury zna.
No, a gdyby kupić sobie trochę braw,
nie oszczędzać, wydać tysiąc, trzy lub dwa.

Nie potrzebna pięknolica, tylko treść,
ani ładna, ani dobra, więc czort z nią.
Nigdy ręce nie zacisną się wam w pięść,
nie ma rady na układy i bon ton.

Z lichych ziaren nie wyrasta wiatr i grom.
Mnożą się spektakle; spotkań, kółek, rad
i miernota hałaśliwa grzmiących trąb,
sławę bredni bezsensownych niesie w świat.

Nazywajcie sobie prawdą - własny fałsz.
Grafomani, beztalencia są wśród was.