wśród miliardów gwiazd i mgławic
które płoną światłem tęczy
świat się iskrzy szmaragdowy
tak odległy niedostępny

pierścień go otacza wokół
łącząc sobą trzy księżyce
kryształowy niczym z bajki
lśni w przestworzach mgły błękitem

ta planeta jest magiczna
w błyskach cała rozświetlona
skryta w chmurach barwnych mgławic
moją duszę wiecznie woła

ciągle widzę jej mieszkańców
wędrujących przez ogrody
rozmyślają nad istnieniem
posiadają wiedzę bogów

niebo błyszczy się zielenią
w nie wplecione srebrne smugi
piramidy szepczą pięknie
i wołają bym tam wrócił