poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Niedziela, 22.12.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Co to jest poezja? Proza poetycka Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... ...PP slam? Poematy "Na początku było sł... Cytaty o literaturze

Ostatnio dodane Wiersze

	357 Byle kto Do śp. Andrzeja L. brzegi Moskaliki przed wymi... Kochać zawsze to samo. Z "jestemu" Obietnice Biedny Charles Gdy zakwitną...

Wiersz - tytuł: Świat po Yellowstone

	Wystarczy jeden oddech Ziemi, żeby skończył się tlen. Wulkany zakonserwują historie wszystkich: polityków, lekarzy, nauczycieli, farmaceutów - znajdziemy ich kiedyś wtopionych w pumeks. Będziemy czytać alfabet zaciśniętych szczęk i pięści. Na szybko przyfastrygujemy skamieniałe paliczki do tablicy ogłoszeń. A na niej napiszemy: Byłem człowiekiem, ale się w proszek skruszyłem. Dodane przez Rosa dnia 28.10.2012 23:47 ˇ 6 Komentarzy · 624 Czytań ·

Komentarze

bombonierka dnia 29.10.2012 07:32
Ciekawy wiersz...
jednak czytam bez słowa: "proszek" ( ale to tylko taki mój odbiór)
pozdrawiam serdecznie;))))m

Roman Rzucidło dnia 29.10.2012 09:46
Dwie pierwsze zwrotki- bardzo na tak. Ale zakończenie wprowadza zbyt dużo dosłowności, radziłbym zmienić je tak by miało w sobie klimat tajemnicy, bardziej odpowiadający tak apokaliptycznemu wierszowi. Pozdrawiam z biblioteki w Nysie.

Bogdan Piątek dnia 29.10.2012 11:42
Bardzo dobrze, Roso! A Muminki są wieczne, ale przeca to wiesz:), serdeczności.

nitjer dnia 29.10.2012 17:42
Lubię takie zainspirowane naukowymi przewidywaniami katastroficzne wiersze. Tak jak Romanowi, podobają mi się dwie pierwsze strofy, a najbardziej początkujący utwór wers. Końcówkę faktycznie należałoby przemyśleć i jakoś inaczej napisać na nowo.

Jeszcze dodam na marginesie, że coś mi się zdaje iż my jako gatunek możemy nie przetrwać takiej wulkanicznej apokalipsy. W trakcie naszej prehistorii już raz podobna sytuacja miała miejsce. Wybuch wulkanu Toba na Sumatrze ok. 74 tys. lat temu postawił nasz już wtedy wyjątkowy gatunek na krawędzi zagłady. Według paleogenetyków na całej Ziemi pozostało wtedy przy życiu tylko około 2000 osobników gatunku homo sapiens sapiens. Ludzkość raczej koniecznie powinna na wypadek takich kataklizmów przygotować sobie rezerwową planetę, np. Marsa. O wiele łatwiej byłoby w razie śmiertelnego zagrożenia niektórym przynajmniej przetrwać. Na razie jednak człowiek jest w stanie dotrzeć tam tylko bezzałogowymi sondami. Osobiście wybrać się nie może - przynajmniej dopóki medycyna nie poradzi sobie z nowotworami. Wyprawa załogowa już teraz, najprawdopodobniej skończyłaby się bowiem serią zgonów na raka całej lub niemal całej załogi. Myślę, że w dalszej przyszłości pokonane zostaną te bariery i zaludnimy nie tylko Marsa czy Księżyc, ale i satelity wielkich planet. Być może nawet niektóre położone najbliżej Układu Słonecznego planety pozasłoneczne? Nasi potomni przetrwają więc w większości najpotężniejsze eksplozje któregokolwiek z superwulkanów. Chyba, że taki wybuch nastąpi jeszcze przed epoką naszej prawdziwej kosmicznej ekspansji i przystosowania innych globów do naszych potrzeb. W takim przypadku możemy wyginąć całkowicie. I tylko jako duchy będziemy czytać alfabet zaciśniętych szczęk i pięści. A może ów alfabet będą pracowicie odszyfrowywać przedstawiciele zupełnie innego gatunku, który przypadkiem wyjdzie cało z przewidywanego tu globalnego kataklizmu. Zajmowaliby się oni nami za te kilkadziesiąt/kilkaset tysięcy lub za wiele milionów lat zupełnie tak, jak my teraz zajmujemy się szczątkami oraz artefaktami neandertalczyków czy dinozaurów.

Jak widzisz, Twój wiersz zatrzymał mnie na dłużej. I na serio zamyślił.

Pozdrawiam.

PaULA dnia 29.10.2012 19:56
Nie daj Boże tego kataklizmu, bo i nam się oberwie, niech wulkan śpi smacznie dalej. Wystarczy, że Amerykanie mają teraz nowe zmartwienie.
Wiersz pobudza i zachęca do przemyśleń nad naszą przyszłością.
Pozdrawiam:)

Rosa dnia 30.10.2012 22:02
Dziękuję za komentarze. "Proszek" zostaje, ponieważ jest to część mojej wielkiej koncepcji miniaturyzacji wszechświata i dopóki tak uważam, nie mogę go usunąć. "Ashes to ashes, dust to dust". W wersji już nie postmodernistycznej, bo postmodernizm się skończył :)))

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera... VII OK Poezji dla Dz... OKP "Środek Wyrazu" ... XVIII Konkurs Litera... REFLEKSY XVII Ogólno... XXXIX OKL im. Mieczy... Wyniki XLIV OKP "O L...

Użytkownicy

	Gości Online: 17 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego