we śnie trzymałam syfon w którym sprężał się gaz
i nie potrafiłam go odrzucić
a nazajutrz wybuchały butle i ginęli ludzie

moje prekognicje są niedokładne i nie przynoszą pożytku
a moje istnienie chaotyczne
o rzeczywistości mówię że jest tu i teraz
ale nie mam pewności czym jest czas i przestrzeń

zwiedzam światy na które nie ma dowodów
są równie bliskie jak stara holenderska damka
(łagodne zakrzywienia jej chłodnej niklowanej kierownicy
noszę w pamięci dłoni)
w jednym z nich Bałtyk kończy się starym ceglanym murem

nie mam głowy żeby się przebić