Już po wszystkim

Skonczyła się wojna
Turkot silników zaniknął
Nie-strzały, karabiny milkną
Po niej gwiazdy złote i noc upojna

Już po wszystkim

Nie ma jednej tendencji
Dwóch uniwersalnych racji
Walczących o świata zawładnięcie
Jakie to piękne - na pół pęknięcie

Już po wszystkim

Mało pomysłów na życie
Ani konsumpcja, ani refleksja
Nie spokój, nie gwałt przecież
Nie wolno prawić, to nie lekcja

Już po wszystkim

Nie ma czułości, nici cienkie
Łączą ludzi obcych sobie zupełnie
Serce twardnieje, nie mięknie
Jakby już nikt nie żył pełnie

Już po wszystkim
Po wojnie, idei, myśleniu
Po bliskości i zatraceniu

Czy zatem zostaliśmy
My dwoje - Robinsonowie
Na niebezludnej wyspie?

IV 1991