latem w japonkach a zimą
w laponkach przez śnieg idę
do ciebie przez ukrainę w
kozakach a prawda też taka

że gdy z ziemi włoskiej do
ciebie przychodzę z ichnim
półwyspem kroczę na nodze z
butem w butonierce przybywam

w rozterce kalosze nieszczęścia
zaś noszę gdy łez twoich ulewa
obmywa mi stopy w bryczesach
zmierzam gdy dłonią mnie

czesać zamierzasz do konnej zaś
jazdy galopem sztyblety wkładam
by zdjąć je zaraz tuż potem i
boso wić się u twoich stóp

i wiedz że razem dojdziemy
choćbym umarł był w butach
i chodzący był trup