ach serce

ćmo szalona

porzucona w ciemnych dolinach

u podnóża rozumu

tłuczesz się

opalonymi skrzydłami

w pogoni za tym

co wielkie i jasne



a przecież

wystarczyłoby podfrunąć wyżej

żeby ujrzeć jak na dłoni

jakie małe

próchnem świecące

są te twoje

urojone słońca