Była wszystkim, co miałem, ale kogo to obchodzi?
Teraz życie jest morzem, a ja pozbawiony łodzi.
Była tym, co kochałem, jednocząc tak moje zmysły,
Że stała się tym dla mnie, co fortepian dla pianisty.
Była głębią mych pragnień, jakby lustrzanym odbiciem,
Miała być częścią życia, a stała się całym życiem.
Była światłem wśród pustyń, niczym Gwiazda betlejemska,
Miała wskazać mi serce, a wskazała świat przekleństwa.
Była więzieniem duszy, ale dawała to szczęście,
Bo jeśli miałbym wybór, toteż pragnę być jej więźniem.
Była sensem moich snów, dla niej chciało się zasypiać,
Dla niej chciało się budzić, by całować i dotykać.
Była istotą uczuć, których nie odczułem wcześniej,
Trafiła w moje serce, lecz przebiła je boleśnie.
Była wszystkim, co miałem, ale ten świat nie istnieje,
Okrutnie się zbudziłem, gdyż była tylko marzeniem.
Dodane przez Marzyciel
dnia 24.07.2011 18:01 ˇ
10 Komentarzy ·
503 Czytań ·
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)