Gdzieś w dalekich zaświatach
Dokąd człowiek, nigdy nie dotrze.
Istnieje planeta, zielono-błękitna
Sam Bóg, przechadza się tam po łące.
   Są tam ludzie, podobni, prawie tacy jak my
   Wolni w wyborze, bez ograniczeń.
   Lecz oni wiedzą, co to jest wstyd
   Dlatego Bóg, pokazał im swoje oblicze.
Ujrzał w ich sercach, miłości przewagę
Skruchę, gdy zrobią coś źle.
Po grzechu, dostrzegł w nich
Dużą poprawę.
Oni potrafią mu w oczy powiedzieć
Przepraszamy Cię.
   A my, samotnie czekamy na cud
   Wyścig za kasą
   Przyjaciół nam ciągle ubywa.
   Chełpimy się, i wierzymy
   Że każdy z nas, to prawie Bóg.
   Nie dostrzegamy
   Że zło w nas wygrywa.