ten sen powraca - żyję jeszcze
a kruk rozdziobuje ranę

poroniłaś mnie ziemio ze strzępem snu w dłoniach

*

pięćdziesięciolatek w kapeluszu bordo
i sportowym garniturze o łatanych łokciach
skądś wiedział że nie przetrwa

ktoś kto usiadł przed kolejowym dworcem
na dwóch turystycznych torbach
z papierosem i naiwną wiarą
w najszczerszy tylko uśmiech

jest port wielki jak świat
marynarze w nim mrą...*
[...w synestazjach obrazu i zgiełku]

na plakatach klonowany goryl
pławi się w konopianej plantacji i twierdzi
że GOD MUST BE CRAZZY**

*

poroniłaś mnie ziemio ze strzępem snu w dłoniach
zalążkiem poematu:

nikt cię nie pojął jak ja
obca
niderlandzka flago




* tekst piosenki Katarzyny Groniec
** tytuł komedii o murzynach