Bo to jest tak,
że piękne ciało,
zawsze by ciałem
pięknym być chciało.

A mądra głowa,
w głowę zachodzi,
dlaczego głowie
pstro nie uchodzi?

Czemu to głowa,
w myśl dobrej rady,
być nie powinna
tą od parady?

I czemu głowie,
kto jej to powie
ni mniej ni więcej jest
niż po słowie?

I tak się głowa
wraz z resztą ciała,
od dawna dawien
przekomarzała.

Mówiła ciału,
że coś ją kusi,
że ona w swoim
ciele się dusi.

Bo cierpi z tego,
że jego reszta
nic jej nie słucha,
choć ta ją beszta.

Dlatego głowa,
choć czubkiem ciała,
od zachodzenia
wnet odleciała.

A ciało na to
widząc pogłowie:
nie dane głowie
stanąć na głowie.