poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMPiątek, 22.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Proza poetycka
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Chciejstwo
ujrzane okiem nieuzb...
Samotność
Opowieść o dwóch mia...
Wiersz - tytuł: MELANCHOLIA I INNE PRZYPADŁOŚCI
Do tajemnych komnat i podziemnych świątyń,
do miejsc, które skrywają pradawne demony
i tajemnic, jakich wielu ujawnić by chciało,
tęskno mi Panie...

Melancholio - wszechwiedząca anielico
oparta na łokciu,
czy sprawiedliwie osądzasz czasoprzestrzeń?
Klepsydra piasek przesypuje,
jakby jedno wszystko było.
I miłość, i nienawiść,
i radość
i żal - wszystko przelewa się
w czarze mijania.

Nie opłaca się kochać
Ani nie opłaca się miłości?
A czy demiurgiem opłaca się być?
Wszak zawsze znajdzie się niezadowolony.

Czym jest zatem nadzieja?
Zaginionym symbolem Dürera.
Dodane przez otmiada dnia 15.02.2011 16:56 ˇ 13 Komentarzy · 869 Czytań · Drukuj
Komentarze
otmiada dnia 15.02.2011 17:04
Mam prośbę do MODERATORA. Nie wiem dlaczego, ale "wkradło" się kilka "literówek". Czy można prosić o korektę?


MELANCHOLIA I INNE PRZYPADŁOŚCI

Do tajemnych komnat i podziemnych świątyń,
do miejsc, które skrywają pradawne demony
i tajemnic, jakich wielu ujawnić by chciało,
tęskno mi Panier30;

Melancholio r11; wszechwiedząca anielico
oparta na łokciu,
czy sprawiedliwie osądzasz czasoprzestrzeń?
Klepsydra piasek przesypuje,
jakby jedno wszystko było.
I miłość, i nienawiść,
i radość,
i żal r11; wszystko przelewa się
w czarze mijania.

Nie opłaca się kochać
Ani nie opłaca się miłości?
A czy demiurgiem opłaca się być?
Wszak zawsze znajdzie się niezadowolony.

Czym jest zatem nadzieja?
Zaginionym symbolem Dürera.
otmiada dnia 15.02.2011 17:08
Jeszcze jedna prośba do MODERATORA. I znów wyszło to samo - chciał człowiek podpowiedzieć, zrobił te same błędy.
Winno być; "tęskno mi Panie", "Melancholio - wszechwiedząca anielico", "i żal - wszystko przelewa się".
Z góry dziękuję za pomoc
Grzegorz Ósmy dnia 15.02.2011 18:49
otmiada - poproś moderatora aby to powyżej podmienił Ci na jakiś dobry wiersz..
bo ten to wiesz..
otmiada dnia 15.02.2011 19:09
Grzegorzu Ósmy - czy zawsze jesteś taki złośliwy, czy reagujesz tylko na "otmiadę"?

Krytyka konstruktywna pomaga, ale krytyka, która nie wnosi niczego, nie buduje. Jeśli coś mi się nie podoba, to albo piszę, które elementy są niedobre i co można byłoby zrobić, by tekst mógł zyskać na wartości. Jeśli nie mam pomysłu, bo coś wydaje mi się gniotem, lepiej nie odzywać się wcale, by uniknąć złośliwej demagogii - bo ta może w pewnym momencie "trącić" brakiem kultury.

Pozdr
konto zabl na wniosek usera 8 dnia 15.02.2011 19:13
G8 jak zawsze subtelny :)

Niestety korekty na niewiele się przydadzą.
Reanimować nie ma za bardzo czego.
Ale wierzę w Ciebie - próbuj.

pozdrawiam
otmiada dnia 15.02.2011 19:15
I bynajmniej nie chciałam być złośliwa ani w stosunku do Ciebie, ani do kogokolwiek innego - zależy mi tylko, by wypowiadający merytorycznie omówili błędy.
Lakonicznych określeń typu "podoba się", "niezłe", "dobry pomysł" można użyć wtedy, gdy nie ma się większych uwag
otmiada dnia 15.02.2011 19:18
Dzięki Craonn za opinię, choć mimo wszystko niezbyt przychylną :). Pozdr
andreas43 dnia 15.02.2011 20:23
Nie zgadzam się z Cranonem.
Będąc demiurgiem reanimuj - zlikwiduj r30 oraz r11 i napisz jeszcze raz ten wiersz. Wygładź co nieco i zlikwiduj znaki zapytania, waląc z przekonaniem. To może być dobry wiersz.
a propos: napisz w końcówce co jest tym zaginionym symbolem Durera

Pozdr.
otmiada dnia 15.02.2011 20:45
Na miedziorycie "Melancholia" Dürer zamieścił pewną tablicę (pewno znasz tę pracę), wokół której panuje od dawna zamieszanie - z nieodłącznymi pytaniami o to, dlaczego Mistrz dołączył tego typu symbol (gdyby Dürer jeszcze żył, pewno sam miałby nadzieję, że uczone i te mniej uczone dysputy dowiodą celowość istnienia elementu w pracy).
Jeśli będziesz sumował liczby kolumnami albo zamieszczone w każdej ćwiartce, albo sumując te z narożników, otrzymasz liczbę 34. Tablica znana, a może przez to tak tajemnicza, bo opiera się na genialnej prostocie
konto usunięte 58 dnia 15.02.2011 23:21
otmanio - nie jestem przekonany do wykonania (chociażby za dużo spójnika i w jednym miejscu);
w moim przypadku jest tak, że nie potrafię podpowiedzieć jak, tzn, nie znam się na tych klockach zwanych poezja, a pan G8 tak, tylko jemu się nie chce (a szkoda na marginesie)
;daj wierszowi odleżeć i podejdź jeszcze raz (naprawdę pomaga)

pozdrawiam
Leszek
andreas43 dnia 16.02.2011 20:42
Otmiado
Nadzieja jest siostrą Melancholii
a trzecią siostrą jest Miłość
wszystkie są magiczne, jak tablica Durera.

Pozdrawiam
rodi dnia 16.02.2011 23:55
przesadzony tak jakos
forma dziwna...
troche modlitwy
troche...
melancholia niby adresatem, ale pytania jakby w przestrzen
"retoryka", ale tylko dlatego, ze slowo to znajduje sie w nazwie tych pytan, ktore wystepuja w wierszu
mozna znalezc pytanie na sniadanie

i co to np. znaczy :
Nie opłaca się kochać
Ani nie opłaca się miłości?
- to chyba nie zbyt poprawnie (?)

pozdrowienia
;>
otmiada dnia 27.02.2011 15:12
Dziękuję Moderatorowi za poprawki.
Leszku, andreasie43 i rodi - Wam za opinie.

Kiedy człowiek "poddaje się" melancholii, nieco inaczej odbiera rzeczywistość: czas płynie jakby inaczej (a przecież to stała wartość), postrzeganie obrazów jest też inne. Subiektywna ocena świata, zależna od emocji, integralnie wiąże się właśnie z melancholią. Przynajmniej ja mam takie wrażenie.

"nie opłaca się kochać" - nie ma sensu obdarzać uczuciem,
"nie opłaca się miłości" - nie płaci się za uczucia...

Pozdrawiam serdecznie
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Informacja o blokadz...
Użytkownicy
Gości Online: 35
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

71820243 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005