Wychodzą na dwór krzyczą wniebogłosy
stawiają do pionu rozespane blokowisko

Nie chcą by zmarnował się choćby decybel
pragną oznajmić światu że jest coś więcej
oprócz punktowych świateł
strzyżonych trawników

Unoszą wysoko głowy patrzą przed siebie
- wcześniej nikt tego nie robił
są szczęśliwi chcą zrobić to
w cieniu betonowego edenu
zanim jakiś bóg nie wezwie
patrolu policji.