 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Śmierć Michała Archanioła |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 25.12.2010 19:23
Karol, pozdrawiam z zasypanego śniegiem Poznania.
...dziś przeźroczyste już mnie nie okłamie....i te alfabety pomyłki...źródło fałszu spłonie na południu.... taki łachman, spalę, mam nadzieję na Szlaku Jakuba. Pozdrawiam, i podziwiam konsekwencję tematyczną.
JBZ. |
dnia 25.12.2010 20:58
I ja pozdrawiam świątecznie Karolu , a wiersz- metafizyka i liryzm najczystszy.Bardzo dobry.
Dobrych Świąt! |
dnia 25.12.2010 21:28
jakoś tak...ponad czasem;) |
dnia 26.12.2010 00:08
Chciałoby się rzec: co ma Platon do piernika?
Ale jak bardzo motto może być niezwiązane wiedzą wszyscy i jak bardzo może (i bywa najczęściej) nadinterpretowane też wiadomo.
Metafizyki nie dostrzegam (poza deklaracją w tytule). Udziwnienia za to się mnożą: alfabety pomyłek - okrutne. Krótkie, rwane wersy z ciężkimi określeniami. Inwersje. To wszystko sprawia wrażenie... tak, tylko sprawia wrażenie. |
dnia 26.12.2010 07:10
Jerzy, dziękuję, że piszesz. Brakowało mi Twoich odniesień. Dziękuję za dobre słowo. Pozdrawiam Cię z Ostrołęki. Życzę, by te mijające Święta pozostawiły wiele ważnych i potrzebnych śladów. W Nowym Roku spełnień - twórczych i osobistych. Co do wierności tematowi - myślę, że warto, i tak to, co skończone, opuszcza swoje miejsce. Tego tematu najwyraźniej jeszcze nie zdołałem wypełnić treścią.
Dziękuję, Jarku. Cieszę się z Twoich słów. Ja również pozdrawiam Cię świątecznie i życzę tego, co najważniejsze.
Dziękuję, Bols. Tylko w ten sposób mógłbym się obronić w tym wierszu - wiem, jak daleko się on znajduje od współczesnych dykcji. Jest pisany pewnie nie w porę.
Amonicie, zdecydowałem się na krótkie frazy po to, by uniknąć udziwnień. Wydaje mi się, że złożony szyk zdań bardziej komplikuje wiersz niż metafora. Co do inwersji, jest tylko jedna i ma na celu parafrazę wstępu do pozdrowienia anielskiego. Co do motta z Platona - zapewniam, że jest związane. Śmierć archanioła jest śmiercią duszy jednodniowej, platońskim złym wyborem drogi wcielenia z "Państwa". Stąd skarga zapisywana "alfabetami pomyłek". Polecam lekturę X-ej księgi "Państwa" - była wzorcem dla chrześcijaństwa patrystycznego pierwszych wieków.
Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 26.12.2010 20:16
Jak tylko przypomnę sobie w jakich okolicznościach pisane było "Państwo" śmiech mnie rozgrzewa, że cytuje się właśnie to dzieło Platona w kontekście chrześcijaństwa :) nie będę rozwiewać Pańskich przekonań. Ale skoro był Pan łaskaw polecić mi lekturę X księgi (najpopularniejszej zresztą, czyż to nie jest lektura obowiązkowa w liceach...?) pozwolę sobie na serdeczne zarekomendowanie listu VII - koniecznie w tłumaczeniu Witwickiego. Doskonale Platon tłumaczy w nim sam siebie, wówczas można ominąć popularne (nad)interpretacje.
Pozdrawiam. |
dnia 27.12.2010 00:37
jest w Twoich ostatnich
tekstach coś mistycznego,
nieuchwytnego, nie do końca
zdeterminowanego, a jednak
nasyconego pokorą;
skłania do głębszej refleksji
kłaniam się |
dnia 27.12.2010 07:23
Dziękuję, znam "List do Diona", ale nie rozumiem, w jaki sposób (poza biograficznym faktem rozczarowania Platona) mógłby on podważyć "Państwo". Nie rozumiem, skąd ta nieufność wobec utopii politycznych - w moim przekonaniu należy je czytać uczciwie, tj. w odniesieniu do nich samych, nie w kontekście ewolucji poglądów autora. Cytuję to dzieło Platona w kontekście chrześcijaństwa, ale nie przywołuję wątków idealnego państwa filozofów, jak Pani zauważyła. Odnoszę się do wyraźnie religijnej idei X-ej Księgi: metempsychozy i nieśmiertelności duszy. To nie zostało nigdy przez Platona podważone tak wyraźnie, jak idea państwa w "Liście do Diona" i ewoluowało w systemie chrześcijańskim w wersji plotyńskiej, w teologii Grzegorza z Nysy albo Pseudo-Dionizego Areopagity.
Wiese, bardzo Ci dziękuję. Te słowa są dla mnie ważne, czasami nie wiem, co o tych tekstach myśleć, ale chciałbym chyba, aby tak zostało. Tak długo, jak należy. Dużo oglądam Tarkowskiego. To pewnie ma wpływ.
Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 27.12.2010 15:06
W całym wywodzie pozwolę sobie odnieść się tylko do stwierdzenia troszkę na skraju hermeneutyki (dlatego, iż nie zgadzam się z większością stwierdzeń a wypunktowanie odpowiedzi jest rozwlekłe i byłoby najzwyczajniej nudne): w moim przekonaniu należy je czytać uczciwie...... - a w moim przekonaniu nie jest to uczciwe. Bo o ile w większości wypadków zgadzam się, iż czytelnik i tekst tworzą pewien krąg odczytań i rozumień (nie z autorem lecz z tekstem - tutaj bardzo często się o tym zapomina), o tyle w wypadku Platona niezwykle istotna jest ewolucja (rewolucja?) jego poglądów, dlatego nie mogę oprzeć się pokusie, że często naiwnie cytuje się samo nazwisko autora Państwa, bo kojarzymy go z duszą, jaskinią, białym i czarnym koniem.... ale skoro ten cytat jest tak starannie dobrany i przemyślany, zupełnie się już jego nie czepiam. Zareagowałam tak, gdyż tekst do mnie nie przemówił a Platon w motcie zirytował. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 28
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)