w knajpce na kazimierzu rozmawiamy z nadzieją
polskiej poezji my wciąż w przedsionku
on przeorał poetycką polskę wzdłuż i wszerz
na głębokość wagin

biorę telefon że niby umówimy się na rolki
zresztą cóż miałbym
misjonarska postawa
nie jest dzisiaj w modzie

w kuluarach mówi się że wszystkie nagrody
przypadną dzisiaj pociotkom oficjalnie z wodą w ustach
słuchamy wynaturzeń

zresztą z czym do gościa? ile można
wałkować stare płcie gdy tymczasem nowych przybyło
jak cząstek elementarnych?

czarne chmury na horyzoncie
nowy panteon a nasz bóg jest zazdrosny
tym razem ma być jednak inaczej
jesteśmy przecież wielką rodziną wszyscy ze wszystkimi
dobrze pijemy