próbujesz rozkleić na ścianach
kilka uśmiechów które podarowałem ci
późną wiosną
zmieniającą pąki drzew
w zielone liście i kwiaty

marnieję tu
wstydzę się słów dotykam
nieśmiało patrzę
czy jeszcze mam oddech czy
mgła nie zabrała ciszy którą staram się
upchnąć w butelkach po piwie

robię wianuszki z kwiatów
mam seledynowe usta i krew
gęstszą niż ropa

pompująca to ociężałe serce
które bije mocniej gdy
cię nie ma lub

brak mi słów