Z mądrością by przetrwać
Z głupotą by upaść.
Z nadzieją na jutro
Z myślą nie ufać.
   Przez życie zmuszony
   Do walki ze światem.
   Przez miłość zmiękczony
   Do zgody z bratem.
On daje by brać
On bierze by dać.
On życie rozsiewa
On Adam i Ewa.
   Poznaje ten świat
   Odkrywa drogi.
   Jest Królem
   A jednocześnie, taki ubogi.
Potrafi wznieść się nad niebo
Potrafi prześcignąć dźwięk.
Potrafi do wroga powiedzieć, kolego
Potrafi innemu, zadać wielu męk.
   To człowiek, z człowieka się rodzi
   To człowiek, przez wieki tak brodzi.
   Wolny w wyborze, jak i gdzie
   Buduje i niszczy
   Kocha i nie.