ludzie pozbawieni przyszłości
marzną
zamiast serca otwierają okna
szerzej
panikują kiedy nie czuć wiatru
jak gałka której ciasno
pod ciężką powieką

od razu chcą wiedzieć czy jutro nadejdzie
zaczepiają przechodniów by czuwali z nimi
do cyganki nie pójdą ona ma zło w oczach
pobiegną do wróżki

tej z zero-siedemset
drogiej nad kartami
i z kulą na stole która działa zawsze
gdy zawiodą zmysły o śmierć nie pytają
tak grzecznością płacą

szatan odrobił lekcje
stawia na konkrety
oni wciąż na nogach