poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Piątek, 19.12.2025

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy Czy ten portal "umarł"? FRASZKI playlista- niezapomn... Co to jest poezja? "Na początku było sł... Czy są przechowywane... GRANICE POEZJI Bank wysokooprocento... Limeryki Forma strony interne...

Ostatnio dodane Wiersze

	I nie dyliżans Mgła Tuszenie tuszy Elegancja - Franc(j)a Egzamin - zapis snu ... Odłogi Zaklęcie wietrzne miasto Wielka mnogość wszec... Buty w sądzie*

Wiersz - tytuł: ROZWÓD

	rozchodzą się oni. pręgi mają nie tylko na ciele. w ich dolinie ktoś zgasił światło, rozwiązał dłonie, które dotąd silnie przywierały. znowu dotykam ziemi, puchną mi palce zapadam na długo w ciemną ciszę, ktoś dogorywa ze mną. moja jasna skóra robi się przeźroczysta choć na dworze kołysze się wiosna - ile uśmiechu za domem mrugają do siebie dzieci niechcący dorastając Dodane przez wiosna dnia 15.03.2010 18:12 ˇ 6 Komentarzy · 839 Czytań ·

Komentarze

agrafka dnia 15.03.2010 20:14
Cóż, temat bolesny. wiersz terapeutyczny, okazjonalny ? Podobają mi się dzieci dorastające niechcący. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia!

JagodA dnia 15.03.2010 20:16
mrugają do siebie dzieci
niechcący dorastając
między karierą, kłótnią, spotkaniami, wyjazdami, rozstaniami, powrotami...

Bogdan Piątek dnia 15.03.2010 22:30
No te pręgi zostają na całe życie, jak w filmie z Żebrowskim. Mam nadzieję,że Twoje są tylko w wierszu.Pozdrawiam.

Idzi dnia 16.03.2010 06:03
Ciekawy, prawdziwy z zycia wzięty wiersz.
Pozdrawiam i życzę, żeby było jak najlepiej.
Idzi

mirszal dnia 16.03.2010 06:43
Przeczytało mi się tak:

rozchodzą się.
w ich dolinie ktoś zgasił światło,
rozwiązał dłonie, które dotąd silnie przywierały.
a ja mam pręgi nie tylko na ciele.

znowu ich dotykam.
zapadam na długo w ciemność,
w ciszę.
ktoś dogorywa ze mną.

na dworze kołysze się wiosna
- ile uśmiechu za domem.
dzieci mrugają do siebie
niechcący dorastając.

Ale każdy inaczej odczuwał i pamięta - te pręgi, tę ciemność, inaczej słyszy tamten śmiech i inaczej dorasta...
Coś w tym jest. Pozdrawiam ciepło.

Wojciech Roszkowski dnia 16.03.2010 10:08
Coś się tli w ostatnich czterech wersach, wcześniej poetycka pustka.

Pozdrawiam

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	ANTOLOGIA W OBRONIE ... "W ŚWIECIE SŁOWA -PO... XVIII Ogólnopolski K... XLV Konkurs Poetycki... Wieczór debiutu ksią... Turniej jednego wier... Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera...

Użytkownicy

	Gości Online: 21 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego