doliny są przekrwione (jak oczy alicji)
gdy dojrzewa w nich słońce - zanim się wyłoni
zza wzgórz, alicja wróci do pustego domu,
zrzuci szpilki, sukienkę. zaraz potem zaśnie.
sny miewa niespokojne, pełne obcych głosów,
lepkich słów znad stolika w zadymionym barze,
czyichś rąk, ust, odprysków z lśniącego lakieru
(znów w chropowatą ścianę mocno wbiła dłonie).

zawsze bardzo starannie maluje paznokcie.
czerwień - prowokatorka pobudza do ssania
jak drażnienie palcami policzków niemowląt.
na ssaniu czasem można podjechać pod okno
gdzie kruchy świat alicji zatrzymał się w miejscu -
słońce cesarskim cięciem uwalnia z doliny
pierwszy krzyk (długa blizna przypomina dziecko).
wieczór znów ją otuli całą na czerwono -

liczy się efekt, noce mogą wiele zmienić,
cofnąć czas, oddać wszystko, co ważne. zapomnieć,
że tak wielu ją miało, nieznanych z imienia
i że jest gdzieś dziewczynka, która nie zna matki.

doliny są przekrwione, jak ślad na pościeli.