Zaczynają ludzie bronić
Swoje imię,
Czyścić mundur od bezliku
Różnych plam,
Gdy już stołki
Mocno chwieją się pod nimi,
Gdy już wszystko musi zejść
Na dalszy plan.

Od dzieciństwa każdy z nas
Miał czyste imię.
Bronił prawdy
Aż do bólu,
Aż do łez.
Tylko z czasem zakradały się,
Jak żmije,
Wątpliwości, czy naprawdę
W prawdzie sens?

Czy nie prościej wybrać drogę
Bez wyrzeczeń,
Tak by zawsze w twoje żagle
Dmuchał wiatr?
W naszych czasach,
Gdy nie dzwoni złotem kieszeń,
Ty nie więcej niż funt kłaków
Jesteś wart.

W naszych czasach wciąż stawiają
Z nóg na głowę
Te wartości, co tworzono
Tysiąc lat.
To dlatego w cenie
Olin z Ałganowem,
Rzeszy chętnych
Za Słowikiem biegnąć w ślad.

Liczą oni na bezkarność,
Mocno liczą.
Z rgrupy władzyr1; kto by tam
O imię dbał.
Życie pisze jednak
Rejestr do rozliczeń -
Nawet wodę do swej pory
Nosi dzban.

Choć oczyszczą od zarzutów
Tam, na górze, -
Lud nie skreśli ciemnych kart
Z pamięci swej.
Dobre imię, jak lusterko -
Wnet odkurzysz,
Jeśli pęknie -
Nie pomoże żaden klej.