sekunda
biła martwa światem, matka,
oczyszczona, kropla krwi z transfuzji tkanki,

jak szpik kostny
stała się przerwą między jedynką
a dwójką
zęba,
odciśnięta wredna kapusta
kiszona
gotująca Wigilię

zaklejona w kopertę ze znaczkiem
do Oslo
kartka

świadomość że jeszcze niejeden
skandynawski człowiek
żyje
otwiera echo, skrzynka już taka
lizbońska, pierwsza, homoseksualna,
bez talentu i zabawy w czas

kiedy grabarz zasypuje
nawet już protezy, rodzinne fotografie,
ojciec na pierwszym planie, z fajką,
ciepły sweter, zapytany o butelkę,

mówi że ta padaczka to przez
pępowinę
ciągle wszczepianą, paski wojskowe,
druty ortodontyczne

zaś święta nigdy nie zapominają
z zamkniętymi ustami
zanieść skargę do Pana Boga

kochani podczas pasterki
nawet domowy pies nie
zaszczeka,
może przemówi kiedy kobieta,
ta sama, matka, zanieczyszczona,
potrzebująca grupy AB Rh-
zrobi na drutach ciepłe skarpety,
narzucane na zielone drzewka
domowego ogniska,
nalewane do butelki
marki "Pokusa"

czerwone
świeże powietrze