nie jestem szczęśliwa
kilka twarzy przesuwa się po mnie w bezdechu
znacząc ścieżki zdrowia śliniącym potokiem
teraz jestem daleko
jutro będę wracać tym samym torem
który prowadził do wiosennego przesilenia

jesteś tylko siniakiem nabitym na kolanie
w groteskowej zabawie i śladem na szyi
pogrzebałabym żywcem pod kopułą
gdyby pierścionki wróciły mi nadzieję
że znikniesz spod moich paznokci
jak drzazga

wbiłeś się między uda
nie chcesz wyjść
kilometry ode mnie pobawmy się jeszcze
ja będę mamą - ty będziesz tatą
ulepimy rodzinę z plasteliny

Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.