Czy pamiętasz uczucie
towarzyszące twoim narodzinom?
Nie była to ekstaza.
Nie była podobna
dzisiejszym stanom dziecięcej mistyki.
Eksplozja!
Ogromny wybuch ciekawości.
Poszukiwacze poznania.
Z kolejnymi obrotami słońca
to wzrasta.
Bawimy się wszystkim co napotkamy
Myślą
Uczuciami
Cierpieniem
i pierwszymi łzami.
Bawimy się tą planetą
jak małą kulką.
Poznajemy.
Lecz gdzieś
następuje GRANICA.
Gubimy poznanie
przez dziurawą kieszeń dorastania.
Znajdujemy euforię - Kreteński labirynt.
Kto z was jest tak mądry
by nazwać się Tezeuszem?
Podejdź tutaj!
Zadam tylko jedno pytanie.
Czy oddzielisz
jak ziarnka piasku od maku
ekstazę od poznania?

Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.

Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.