wożą cię puste tramwaje
wożą, niosą cię puste tramwaje
ulicą fredry

nigdy nie istniałaś i teraz cię nie ma
tak jest dobrze przetrwałaś bo
z twoich rzęs cudownie długich ucieka
umyka na tę kartkę atrament
i pozwala mi pisać

wożą cię puste tramwaje tam
odpoczywasz samotna cicha i
jak zwykle za lekko ubrana
jak zwykle ubrana na czarno

ale to nie całun cię okrywa
to tylko odcienie tak korespondują
proste - to była cała twoja tajemnica
do tego trochę szczęścia gdy mkniesz
jak czarna bilardowa kula

ale przecież cię nie ma

tam w kawiarni czeka na ciebie
puste miejsce obrus filiżanka
barwy orzechowej

nie musisz przygotowywać oczu na mrużenie
pozwól się w sen ulotnić wiśniowej Milenie