u brzegu morza na piaskach
ślady obdarte ze wspomnień
tworzą bramy piekła
zło pociąga chwilą rozkoszy
daje poczucie złudzenia
że życie można dwa razy oszukać

piasek ukryty w dłoni nie tworzy życia
mała przestrzeń między liniami
ogranicza i zniewala
u progu śmierci zawężone pole widzenia
zostawia ślady w próżni
przeszłość ma siłę wulkanu
która drzemie w ukryciu

tchnienie wieczności widzi inaczej
droga jest kręta z wolnego wyboru
daje możliwość powrotu
miłość zawsze idzie do przodu
nawet jeśli zawraca nad brzegi morza
gdzie piasek odbiera życie

piękno rodzi się w trudzie
i nic tego nie zmieni
nawet jeśli obok bezmiar cierpienia
odkrywa tajemnicę piekła