zakosmaciło się w mojej głowie
porosły fałdy chaszczem
zparszywił się wzrok nieco
klasnęły powieki
raz raz raz

drzemiące chmary skrupułów
zdarły z siebie skorupki
wykrzykując (r)ewolucyjną pantomimę
chrup chrup chrup

czyhająca zarożnie ciemność
nasrożyła każdym się włoskiem w moim nosie
rwie razporaz jego płatki i kończy na "nie kocha"
trup trup trup

i gdy już tlił się płomień

rozkwitły przebicienie
wyfrunęły hordy świetlistych robaczków
załopotały mi do ucha
kocha kocha kocha