szalone są odległe gwiazdy
co się zgodziły zostać tłem
odważnych każdych wiecznie ważnych
godzących się na zło ze złem

jedynie nocą na jeziorach
na które księżyc czasem zerka
odbija od dna się ruchoma
różnica wielka i niewielka

po amplitudzie wspina się
mój uzdolniony bliźniak - cień
i tylko jego defekt mowy
winny milczenia supernowej

zanurzam się w nie zwykłym brzasku
póki mi starczy chwil do skoku
zanim się zbudzi szare słońce

uwieczniam próbę na obrazku
gdy moja przyszłość bez widoku

tęskni za drugim kija końcem