piękny jest Popielec

szczególnie gdy poddajesz refleksji
kruchość i zdziwienie
człowieczeństwo swoje i innych

zatapiasz się wtedy w wielkość
którą ci ofiarowano przy narodzinach
i małość, gdy świat szaleńczo i coraz bardziej łapie cię
w uścisk rodem z kowalskiej kuźni

wczoraj popijałeś kawę na wygodnej kanapie
zapijałeś to sokiem z nietutejszych ananasów

patrzyłeś na kobietę obok

delektowała się kawą
potem delikatnie rozsmakowała się
w soku z rodzimej czarnej porzeczki

poradziłeś jej, by kupiła jakiś drobiazg
dla poprawienia nastroju czy jakiegoś tam zatrwożenia
zesłanego jej przez los

wcale nie zadziwiłeś się, że wybór padł na buty

wszak od lekkości stąpania zależy
nieznośna lekkość bytu

i spojrzenia ciekawskich mężczyzn