Patrzę na mapę mojego kraju
I stwierdzam, że żyję na cmentarzu:
Wzdłuż Wisły, Sanu, Bugu, Narwi
Miasteczka martwe bez mieszkańców.

A kiedyś tu mieszkali różni
Pokoleniami budowali w trudzie
Codzienność swoją i synagog,
Gdzieś obok kościół migał z dala,
I mieszał się dźwięk sygnaturki
Z wysokim głosem kantora.

I nie przeszkadzało nikomu
Sąsiedztwo cmentarza i kirkutu
Od urodzenia aż do zgonu
Mieszkali obok siebie Ludzie.

Aż się Stało, że zniknął hałas,
Gwar jarmarków, dziś nad Treblinką
Tylko szumią drzewa, niemi świadkowie
Tamtych zdarzeń.

Historia to jest coś takiego
Co dzieje się tutaj i dzisiaj,
Tylko tak trochę wstecz,
Żyjemy dopóki pamiętamy
O tych którzy tu żyli przed nami.
Na próżno szukać ich grobów
Ich dusze latają nad nami.